3 czerwca br. Przewodniczący Rady Państwa prof. dr Henryk Jabłoński dokonał otwarcia budynku głównego (część szpitalna) Centrum Zdrowia Dziecka – Pomnika Pamięci Dzieci ofiar drugiej wojny światowej. Obecni byli liczni goście z kraju i zagranicy, harcerze, młodzież szkolna, kombatanci, synowie pułków, nie zabrakło też naszego dzielnego kosmonauty.
Z tak wielką pompą przygotowaną uroczystość już na wstępie zakłócił przykry incydent: w trakcie zwiedzania szpitala winda wioząca pierwszą grupę gości m.in. z prof. Jabłońskim i min. Wieczorkiem zatrzymała się między piętrami. Ponieważ klimatyzacja w windach działa tylko wówczas gdy są w ruchu — nim ściągnięto windę z powrotem, obecni w środku o mało się nie podusili. Nastawieni nieufnie i pełni obaw co do sprawności wind goście nie mogli jednak udać się na zwiedzanie piechotą, ponieważ musieliby przejść przez niewykończone piętra. [...]
Na dzień otwarcia przygotowano tylko dwa ostatnie piętra szpitala (zresztą niezgodnie z ich przyszłym przeznaczeniem), ustawiono tam łóżeczka, zabawki itp.; teraz prowadzi się tam wszystkie wycieczki. Na inauguracyjnej uroczystości pokazano też oddział intensywnej terapii, gdzie na tę okoliczność ustawiono mniej więcej odpowiedni sprzęt, zaraz potem cenną aparaturę zapakowano z powrotem do magazynu. Gotowa też była na przyjęcie gości stołówka pracownicza (oczywiście bez zaplecza kuchennego), w której odbył się bankiet.
Aby móc w tych kilku pomieszczeniach zainscenizować uroczystość otwarcia, nie wystarczyło pracowników kilku przedsiębiorstw prowadzących tam roboty — przez cały maj wszyscy pracownicy Centrum, a więc i lekarze, w tzw. dni naukowe (soboty) myli podłogi, wynosili gruz itp. na tzw. „trasie przejścia”.
Warszawa, 3 czerwca
3 czerwca 1979 to dzień, który w sposób niezwykły zapisał się nie tylko w kronice budowy Pomnika — Szpitala Centrum Zdrowia Dziecka, ale stał się także kulminacyjnym punktem obchodów Międzynarodowego Roku Dziecka. Dokładnie po sześciu latach od momentu wmurowania aktu erekcyjnego zakończony został drugi, zasadniczy etap budowy CZD. Pomnika symbolu zwycięstwa dobra nad złem, pokoju nad wojną, życia nad śmiercią. [...] Wczoraj społeczeństwo otrzymało gotowy, 14-kondygnacyjny gmach szpitala na 450 łóżek. [...] Gotowe jest tak zaplecze towarzyszące: centralna sterylizatornia, kuchnia, pralnia, warsztaty itp. Zakończone zostały też wszystkie prace w hotelu dla matek z dziećmi, w którym na przyjęcie dzieci przygotowanych jest 250 dwuosobowych pokoi.
Warszawa, 3 czerwca
„Sztandar Młodych” nr 132, 4 czerwca 1979.